Wskaźnik stanowi syntetyczną miarę jakościową wzajemnej potencjalnej dostępności czasowej najważniejszych krajowych ośrodków osadniczych oraz węzłów transportowych (wewnętrznych i granicznych) uwzględniającą wszystkie podstawowe rodzaje transportu (w proporcji do ich udziału w pracy przewozowej) oraz ważoną poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego.
Jednostka prezentacji
[–]
Dostępne wymiary
ogółem
Wyjaśnienia metodologiczne
Wskaźnik WMDT jest miarą dostępności potencjałowej w układzie multimodalnym przy uwzględnieniu znaczenia/atrakcyjności jednostek przestrzennych, a także czasów podróży między jednostkami różnymi gałęziami transportu (tj. transportem drogowym, transportem kolejowym, lotniczymi i wodnym-śródlądowym).
Istnieją dwie wersje wskaźnika - pierwsza (WMDT I) - wykorzystywana w badaniach w 2008 i 2010 r., druga (WMDT II) - funkcjonująca od 2013 r. w pełni dostosowana do potrzeb stałego monitoringu zjawiska w ujęciu dynamicznym (pełne możliwości badania zmian dostępności od momentu akcesji Polski do Unii Europejskiej). Stworzenie wskaźnika WMDT II było związane z potrzebami ewaluacji inwestycji transportowych finansowanych w latach 2014-2020, a także umożliwienia pełnego monitoringu postępów realizacji dokumentów strategicznych. Od 2013 r. wskaźnik WMDT jest wyliczany według zweryfikowanej metodologii (wskaźnik WMDT II). W obu przypadkach (WMDT I i WMDT II) wskaźnik bazuje na tzw. modelu potencjału, co w języku polskim zostało określone jako tzw. dostępność potencjałowa (potential accessibility).
Źródło danych
Polska Akademia Nauk / Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej
Częstotliwość i dostępność danych
Dane nieregularne; w zależności od przeprowadzonego badania
