Cel 13 - Działania w dziedzinie klimatu

Zmiana zagregowanej emisji gazów cieplarnianych (dwutlenek węgla CO₂, metan CH₄, podtlenek azotu N₂O, fluorowęglowodory HFCs, perfluorowęglowodory PFCs, sześciofluorek siarki SF₆, trójfluorek azotu NF₃), wyrażonej w ekwiwalencie CO₂ ważonej współczynnikami ocieplenia globalnego dla każdego gazu przy podstawie 1990=100.

Za jednostkę ekwiwalentu CO₂ przyjmuje się jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla lub ilość innego gazu cieplarnianego stanowiącą odpowiednik 1 Mg dwutlenku węgla, obliczona z wykorzystaniem współczynników ocieplenia globalnego.

Współczynnik ocieplenia globalnego to wskaźnik porównujący siłę oddziaływania gazu cieplarnianego na ocieplenie klimatu do siły oddziaływania dwutlenku węgla; obliczany jest na podstawie skutków oddziaływania jednego kilograma danego gazu na ocieplenie klimatu w ciągu 100 lat w porównaniu do oddziaływania jednego kilograma CO₂. Od 2015 r. w raportowaniu międzynarodowym obowiązują współczynniki ocieplenia globalnego z Czwartego raportu IPCC oceniającego zmiany klimatu (IPCC Fourth Assessment Report: Climate Change 2007 (AR4)) i wynoszą dla: dwutlenku węgla - 1, metanu - 25, podtlenku azotu - 298, fluorowęglowodorów: od 124 dla HFC 152a do 14800 dla HFC-23, sześciofluorku siarki - 22800, perfluorowęglowodorów: od 7390 dla CF₄ do 12200 dla C₂F₆, trójfluorek azotu- 17200.