Czystym paliwem mogą być: ∙ biopaliwa o niskich poziomach emisji (etanol lub biogaz biodiesla) oraz skroplony gaz ropopochodny (LPG) – wykorzystywane w transporcie; ∙ biogaz, LPG, energia elektryczna, etanol, gaz ziemny, kuchenki słoneczne i kuchenki na paliwo alkoholowe (które zapewniają wysoką wydajność pod względem zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza w gospodarstwach domowych) – wykorzystywane do gotowania i oświetlenia. Czyste paliwo jest definiowane przez docelowe wielkości emisji i konkretne zalecenia dotyczące paliwa (tj. takie, które są przeciwne nieprzetworzonemu węglu i nafcie) zawarte w wytycznych WHO dotyczących jakości powietrza w pomieszczeniach, będących efektem spalania paliw w gospodarstwach domowych. Wskaźnik jest modelowany na podstawie danych pozyskiwanych z badań gospodarstw domowych zbieranych przez WHO. Informacje na temat zużycia paliw do gotowania i praktyk kulinarnych pochodzą z około 1300 reprezentatywnych badań i spisów powszechnych w różnych krajach. Źródła danych obejmują: Demograficzne Badania Zdrowia, badania dotyczące pomiaru standardów życia (LSMS), badania klastrów wielowskaźnikowych (MICS), światowe badanie zdrowia (WHS) oraz inne opracowane i wdrożone na poziomie krajowym badania. Oszacowania wykorzystania czystej energii jako podstawowej do gotowania dla całej populacji miejskiej i wiejskiej dla danego kraju i roku są uzyskiwane przy użyciu jednego wielowymiarowego modelu hierarchicznego. Wykorzystując dane z badań gospodarstw domowych jako dane wejściowe, model łącznie szacuje podstawowe uzależnienie od sześciu określonych rodzajów paliw: ∙ nieprzetworzonej biomasy (np. drewna), ∙ węgla drzewnego, ∙ węgla, ∙ nafty, ∙ paliw gazowych (np. LPG), ∙ elektyczności; oraz ostatniej kategorii obejmującej inne czyste paliwa (np. alkohol). |